a DIMITRI ATHANITIS film / YANNIS STANKOGLOU / KORA KARVOUNI / EVA STYLANDER / MENELAOS HAZARAKIS / NIKOLITSA DRIZI / COSTAS XIKOMINOS cinematography YANNIS FOTOU / art director STELLA KALTSOU / editor STAMATIS MAGOULAS / sound MICHALIS SARIMANOLIS, LEFTERIS DOUROS / music PAPERCUT / CHRISTOS BENETSIS / VIRGINIA TABARAPOULOU / MICHALIS KALIOTSOS / COSTAS COURTARAS / writers DIMITRI ATHANITIS, YORGOS MAKRIS / producers DIMITRI ATHANITIS, PANOS PAPADOPOULOS / DNA FILMS, PROSENGHISI LTD, GREEK FILM CENTRE / director DIMITRI ATHANITIS

Η εκδικηση ενος ανεργου


Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Αθανίτης Τέλειωσαν τα γυρίσματα της νέας ταινίας του Δημήτρη Αθανίτη: INVISIBLE
Διαβάζεις ότι ο Δημήτρης Αθανίτης γύρισε το «αστικό γουέστερν» «Invisible» με ήρωα έναν απολυμένο, που ζητά εκδίκηση για την αδικία που του έγινε.
Και ξαφνικά, θυμάσαι ότι η προηγούμενη ταινία του λεγόταν «Τρεις μέρες ευτυχίας» και ήταν πάνω σε τρεις νέες γυναίκες που ψάχνουν διέξοδο και αγάπη.
Ξέρεις, βέβαια, τι μεσολάβησε στην Ελλάδα από το 2011 μέχρι σήμερα. Μια τεράστια κρίση.
Νιώθεις, όμως, την ανάγκη να ρωτήσεις τον καλό σκηνοθέτη: Η εποχή τον ανάγκασε στην επιλογή του θέματός του; Ή, μήπως, ακόμα κι αυτή η πολύ σκληρή ιστορία γεννήθηκε από καθαρά προσωπικούς δρόμους;
«Και τα δυο», απαντά. «Είμαι κι εγώ λίγο σαν τον ήρωά μου. Πιστεύω ότι υπάρχει γύρω μας ένας τεράστιος παραλογισμός που σε υποχρεώνει να καταπιείς, να αποδεχθείς μια θέση που σου έχουν άλλοι ορίσει και δεν έχεις τη δυνατότητα να αλλάξεις».
Ο ήρωας της έκτης (κιόλας!) ταινίας του, ο Αρης, που τον ερμηνεύει ο Γιάννης Στάνκογλου, δεν είναι, όμως, από τους «εύκολους» τύπους.
Μοναχικός τριανταπεντάρης, χωρισμένος με εξάχρονο παιδί, δουλεύει σε εργοστάσιο. «Οταν απολύεται ξαφνικά και με τρόπο ακραίο, κι αφού κάθε προσπάθειά του να ξαναβρεί δουλειά αποτυγχάνει, αντιδρά ενστικτωδώς. Νιώθει ότι είναι θύμα μιας ακραίας αδικίας, που αρνείται να την αποδεχθεί. Μπαίνει σιγά σιγά στη λογική να αποδώσει ο ίδιος δικαιοσύνη», εξηγεί ο Δημήτρης Αθανίτης.
Θέση η ταινία δεν παίρνει. «Δεν μπορώ να τον κρίνω, να πω αν είναι σωστό ή λάθος αυτό που κάνει», λέει ο δημιουργός της. «Δεν θα είχε νόημα. Κυρίως να τον καταλάβω ήθελα, να μπω λίγο κάτω από την επιφάνεια. Οχι μόνο τη δική του· αλλά και ενός ολόκληρου κόσμου, που αγνοούμε. Κι ας είναι δίπλα μας. Δεν γυρίστηκε τυχαία η ταινία στον Ασπρόπυργο, τόσο άγνωστο και συγχρόνως τόσο κοντά στην Αθήνα, ούτε μισή ώρα απόσταση».
Ενα είναι σίγουρο. Πως το «Invisible» είναι η πρώτη ταινία που γύρισε έξω από την Αθήνα. Το ρεπεράζ κράτησε πολύ.
Ο Ασπρόπυργος κέρδισε γιατί είναι μια «μικρή επαρχιακή πόλη, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει γύρω της ένας τεράστιος βιομηχανικός χώρος. Είναι ακόμα η περιοχή, το ξεχνάμε αυτό, όπου βρίσκεται και ο ΧΥΤΑ της Φυλής».
Ο χώρος καθορίζει το ψυχογράφημα του ήρωά του. Μαζί με ακόμα ένα στοιχείο.
«Ο Αρης δεν είναι απλώς άνεργος. Εχει ένα παιδί. Βρίσκεται, δηλαδή, ξαφνικά στην τραγική θέση να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του ως πατέρας», λέει ο Δημήτρης Αθανίτης. «Και ακριβώς τη στιγμή που έχει πάρει την απόφαση να προχωρήσει στην εκδίκηση, η πρώην γυναίκα του, που προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή της, του αφήνει τον γιο τους για ένα μεγάλο διάστημα. Τεράστιο δίλημμα».
Δύσκολος ρόλος ο Αρης. Εντάξει, έχει για πρωταγωνιστή τον έμπειρο Γιάννη Στάνκογλου.
«Δουλέψαμε πολύ για να βγάλουμε κάτι πολύ διαφορετικό από όσα έχει κάνει μέχρι τώρα, τουλάχιστον αυτά που ξέρω εγώ», λέει ο Δημήτρης Αθανίτης. «Νομίζω ότι βγαίνει κάτι πολύ ενδιαφέρον και καινούργιο. Ακόμα και στην εικόνα του. Αλλωστε η ταινία είναι 100% επάνω του».

Να κοιτάξουμε κατάματα την κρίση

Από τα γυρίσματα της νέας ταινίας του Δημήτρη Αθανίτη Από τα γυρίσματα της νέας ταινίας του Δημήτρη Αθανίτη: Invisible |
Δεν είναι ο μόνος σκηνοθέτης που γύρισε ταινία μέσα σε τέτοια κρίση. Είχε, βέβαια, μια ελάχιστη στήριξη από το Κέντρο Κινηματογράφου, κι έναν συμπαραγωγό, τον Πάνο Παπαδόπουλο.
«Ηταν πολύτιμη η βοήθειά του», λέει ο Δημήτρης Αθανίτης.
Τι κάνει, όμως, τους Ελληνες σκηνοθέτες τόσο δημιουργικούς αυτήν ειδικά την περίοδο;
«Η πραγματικότητα είναι πολύ δύσκολη, αλλά σε αναγκάζει να προχωρήσεις. Πιο ακραία, πιο δυνατά, πιο κατευθείαν στο θέμα σου», πιστεύει. «Το να μην τη δούμε κατάματα, δεν έχει κανένα νόημα. Κι εγώ με το “Invisible” αυτό κάνω».
Αλλωστε, ο σκηνοθέτης του καλτ «Αντίο Βερολίνο» (1994) και του «Καμιά συμπάθεια για τον Διάβολο» (1997) με τη Λένα Κιτσοπούλου, στις τρεις τελευταίες ταινίες του είχε, με τον δικό του τρόπο, στρέψει το βλέμμα του στη χώρα μας.
«Είχαν ένα σαφέστατο πολιτικό στίγμα», επισημαίνει, «κι ας μη φαινόταν με την πρώτη. Στη “2000+1 Στιγμές” θέμα ήταν το μιλένιουμ και όλη η μυθολογία του. Μόλις δεκαπέντε χρόνια πριν ήμασταν γεμάτοι ελπίδες και αισιοδοξία, μπαίναμε τότε και στο ευρώ, φοβερή εποχή, ακριβώς το αντίθετο με τη σημερινή. Μετά, η “Πόλη των Θαυμάτων” αναφερόταν στην Ολυμπιάδα της Αθήνας, μια κορυφαία στιγμή για την Ελλάδα, είχαμε φτάσει πια στο απόγειο της ευτυχίας [γελάει]. Και, το 2009 ξεκίνησε η κρίση κι εγώ γύρισα τις “Τρεις μέρες ευτυχίας”, ουσιαστικά πάνω στο θέμα της οικογένειας. Πιστεύω ότι έχει παίξει τον δικό της περίεργο ρόλο στην κρίση, μέσα από την υπερπροστασία και τον ευνουχισμό που δημιουργεί στις νεότερες γενιές».

«Μεταθέτουμε πάντα την ευθύνη στους άλλους»

Πώς νιώθει σήμερα ως πολίτης; «Πολύ άσχημα με όλα αυτά που συμβαίνουν και κυρίως με το βάθος αυτής της κατάστασης. Κακά τα ψέματα, η κρίση είναι αποτέλεσμα της αντίληψης που έχουμε για τα πράγματα. Σαν χώρα αποφεύγαμε πάντα να κοιταχτούμε στον καθρέφτη. Με μια σοκαριστική ευκολία μεταφέρουμε συνεχώς την ευθύνη σε κάποιους άλλους. Σε από μηχανής θεούς ή δαίμονες. Κι εμείς είμαστε σαν άβουλα παιδάκια, που άγονται και φέρονται. Δεν μας τιμά αυτό».

Info

Παίζουν ακόμα οι ηθοποιοί: Κόρα Καρβούνη, Νικολίτσα Ντρίζη, Κώστας Ξυκομηνός, Μενέλαος Χαζαράκης, Εύα Στυλάντερ, Βιργινία Ταμπαροπούλου.
Σενάριο: Δ. Αθανίτης - Γ. Μακρής. Φωτογραφία: Γ. Φώτου. Σκηνικά-κοστούμια: Στέλλα Κάλτσου.
Μοντάζ: Στ. Μαγουλάς. Μουσική: Papercut.
Η ταινία θα βγει στις αίθουσες στις αρχές του 2016.

https://www.efsyn.gr/arthro/i-ekdikisi-enos-anergoy 

No comments:

Post a Comment